Lingua Latina cum minore flexione

Alia lingua Latina simplificata (iterum), cum grammatica classica compatibilis

View on GitHub

Schema III

Casus, genera et declinationes adiectivorum removentur, sed vestigium generis neutri pluralis servatur. Coniugationes simplificantur, sed themata verborum servantur.

1. Articulus

Nullus est articulus, neque definitus neque indefinitus.

2. Substantiva

In declinationibus sunt duo numeri et quinque declinationes: declinatio I sg. -a, pl. -e, declinatio II sg. -o pl. -i, declinatio III sg. -e pl. -i, declinatio IV sg. -u, pl. -i aut -e, declinatio V sg. -e, pl. -i aut -e. Genetivus per “de”, dativus per “ad”, ablativus per “ab” exprimitur. Casus nominativus et accusativus sunt identici, praeter pronomina ego et tu. Neutra substantiva etiam pluralizari per -a possunt, declinationis II, aut declinationis III imparisyllaba nec in -al vel -ar terminata.

3. Adiectiva

Adiectiva non declinantur et in -e terminantur. Gradus comparativus formatur suffixo -iore. Superlativus formatur suffixo -issime. Coniunctio gradus comparativi est quam. Suffixum adiectivi -e omitti potest, praesertim pro -ce (ut classic, graec).

4. Numeri

5. Pronomina

Pronomina personalia: nom. ego, acc. me; nom. tu, acc. te; nos; vos; acc. se. Adiectiva possessiva: mi aut mei (pronomine: mei - mea - meo - mei); tue; nostre; vestre; sue. Pronomina demonstrativa: ille - illa - illo - illi, iste - ista - isto - isti. Adiectiva demonstrativa (invariantia): ille, iste, ipse, idem.

Pronomen interrogativum relativumque et adiectivum interrogativum relativumque: qui pro persona singulari et plurali, que pro re et rebus et ut adiectivum adhibitur. Pronomina et adiectiva indefinita: aliqui alique; quidam quedam; quiquam quequam; quicumque quecumque. Pronomen et adiectivum distributivum: quique queque.

6. Verba

Tria themata sunt in lingua Latina: praesens, perfecta et supina (exempli gratia hab-, habu-, habit-). Praesens thema quinque coniugationes reddit, secundum infinitivum et ind praes. 1sg.: -are (-o) -ere (-eo) -ere (-o) -ere (-io) -ire (-io). Thema perfectum saepe fit per infixa -av-, -u-, -s-, -iv- adiuncta ad thema praesens, sed opus est videre dictionarium. Thema supinum saepe fit per infixum -at- (coniugationis I) aut -it- (aliarum) adiunctum ad thema praesens. Omnia verba deponentia ut non-deponentia adhibentur. Imperativus per infinitivum exprimitur. Coniunctivus ad exprimendum optativum atque ad orationem irrealem tantummodo adhibetur. Agens actionis exprimitur per “ab”. Verbum intransitivum, et verbum quod obiectum genetivum, dativum aut ablativum regit, adhibent passiva voce ut activa voce impersonali, quasi subiectum in act. voce sit “homo”.

7. Adverbia

Adiectiva declinationis I et II adverbium formant suffixo -ē; adiectiva declinationis III suffixo -iter; participium praesens suffixo -nter. Comparativum: -ius, superlativum: -issimē. Sunt etiam alia adverbia in lingua Latina quae sine mutatione adhibentur, ut brevi, solum, una.

8. Praepositiones

Praepositiones semper accusativum regunt.

9. Exemplum

Patro nostre, qui es in caeli, nomine tue esse sanctificate. Regno tue advenire, voluntate tue esse facte, sicut in caelo et in terra. Dare pane nostre quotidiane ad nos hodie, et dimittere debiti nostre ad nos, et nos dimitti ad debitori nostre. Et ne inducere nos in tentatione, sed liberare nos a malo. Amen.